“ക​​ള്ള​​ക്രി​​സ്തു​​മാ​​രും വ്യാ​​ജ​​പ്ര​​വാ​​ച​​ക​​ന്മാ​​രും പ്ര​​ത്യ​​ക്ഷ​​പ്പെ​​ടും. സാ​​ധ്യ​​മെ​​ങ്കി​​ൽ തെ​​ര​​ഞ്ഞെ​​ടു​​ക്ക​​പ്പെ​​ട്ട​​വ​​രെ വ​​ഴി​​തെ​​റ്റി​​ക്കു​​ന്ന​​തി​​ന് അ​​ട​​യാ​​ള​​ങ്ങ​​ളും അ​​ദ്ഭു​​ത​​ങ്ങ​​ളും അ​​വ​​ർ പ്ര​​വ​​ർ​​ത്തി​​ക്കും. നി​​ങ്ങ​​ൾ ജാ​​ഗ​​രൂ​​ക​​രാ​​യി​​രി​​ക്കു​​വി​​ൻ.’’(​മ​​ർ​​ക്കോ 13,22-23).

യേ​​ശു അ​​നേ​​കം അ​​ദ്ഭു​​ത​​ങ്ങ​​ൾ പ്ര​​വ​​ർ​​ത്തി​​ച്ചു. അ​​ത് ഏ​​തെ​​ങ്കി​​ലും വെ​​ല്ലു​​വി​​ളി​​ക്ക് ഉ​​ത്ത​​ര​​മാ​​യോ ജ​​ന​​ശ്ര​​ദ്ധ പി​​ടി​​ച്ചു​​പ​​റ്റാ​​ൻ​​വേ​​ണ്ടി​​യോ ആ​​യി​​രു​​ന്നി​​ല്ല. യേ​​ശു പ്ര​​വ​​ർ​​ത്തി​​ച്ച അ​​ദ്ഭു​​ത​​ങ്ങ​​ൾ ദൈ​​വ​​ത്തി​​ന്‍റെ ക​​രു​​ണ​​യു​​ടെ​​യും ക​​രു​​ത​​ലി​​ന്‍റെ​​യും ക​​രു​​ത്തി​​ന്‍റെ​​യും പ്ര​​ക​​ട​​ന​​ങ്ങ​​ളാ​​യി​​രു​​ന്നു.

അ​​നേ​​കം അ​​ദ്ഭു​​ത​​ങ്ങ​​ൾ പ്ര​​വ​​ർ​​ത്തി​​ച്ചെ​​ങ്കി​​ലും അ​​തൊ​​ന്നും അ​​ധി​​ക​​മാ​​രെ​​യും വി​​ശ്വാ​​സ​​ത്തി​​ലേ​​ക്കു ന​​യി​​ച്ചി​​ല്ല എ​​ന്ന് ദുഃ​​ഖ​​ത്തോ​​ടെ യോ​​ഹ​​ന്നാ​​ൻ രേ​​ഖ​​പ്പെ​​ടു​​ത്തു​​ന്നു​​ണ്ട്. “അ​​വ​​ൻ വ​​ള​​രെ അ​​ട​​യാ​​ള​​ങ്ങ​​ൾ അ​​വ​​രു​​ടെ മു​​ന്പാ​​കെ പ്ര​​വ​​ർ​​ത്തി​​ച്ചെ​​ങ്കി​​ലും അ​​വ​​ർ അ​​വ​​നി​​ൽ വി​​ശ്വ​​സി​​ച്ചി​​ല്ല.’’(​​യോ​​ഹ.12,37).

അ​​തേ​​സ​​മ​​യം, തെ​​റ്റാ​​യ പ്ര​​ബോ​​ധ​​ന​​ങ്ങ​​ളു​​മാ​​യി വ​​രു​​ന്ന വ്യാ​​ജ​​പ്ര​​വാ​​ച​​ക​​ന്മാ​​രും അ​​ദ്ഭു​​ത​​ങ്ങ​​ളും അ​​ട​​യാ​​ള​​ങ്ങ​​ളും പ്ര​​വ​​ർ​​ത്തി​​ക്കാ​​ൻ സാ​​ധ്യ​​ത​​യു​​ണ്ട്; അ​​തി​​നാ​​ൽ ജാ​​ഗ്ര​​ത പാ​​ലി​​ക്ക​​ണം എ​​ന്ന് യേ​​ശു​​ത​​ന്നെ മു​​ന്ന​​റി​​യി​​പ്പു ന​​ൽ​​കി​​യി​​ട്ടു​​ണ്ട്. അ​​ദ്ഭു​​ത​​ങ്ങ​​ൾ പ്ര​​വ​​ർ​​ത്തി​​ക്കു​​ന്ന​​ത് വി​​ശു​​ദ്ധി​​യു​​ടെ​​യും ദൈ​​വ​​ത്തോ​​ടു​​ള്ള വി​​ശ്വ​​സ്ത​​ത​​യു​​ടെ​​യും അ​​ട​​യാ​​ളം ആ​​യി​​രി​​ക്ക​​ണ​​മെ​​ന്നി​​ല്ല.

“അ​​ന്ന് പ​​ല​​രും എ​​ന്നോ​​ടു ചോ​​ദി​​ക്കും ക​​ർ​​ത്താ​​വേ, ക​​ർ​​ത്താ​​വേ ഞ​​ങ്ങ​​ൾ നി​​ന്‍റെ നാ​​മ​​ത്തി​​ൽ പ്ര​​വ​​ചി​​ക്കു​​ക​​യും നി​​ന്‍റെ നാ​​മ​​ത്തി​​ൽ പി​​ശാ​​ചു​​ക്ക​​ളെ പു​​റ​​ത്താ​​ക്കു​​ക​​യും നി​​ന്‍റെ നാ​​മ​​ത്തി​​ൽ നി​​ര​​വ​​ധി അ​​ദ്ഭു​​ത​​ങ്ങ​​ൾ പ്ര​​വ​​ർ​​ത്തി​​ക്കു​​ക​​യും ചെ​​യ്തി​​ല്ലേ? അ​​പ്പോ​​ൾ ഞാ​​ൻ അ​​വ​​രോ​​ടു പ​​റ​​യും, നി​​ങ്ങ​​ളെ ഞാ​​ൻ ഒ​​രി​​ക്ക​​ലും അ​​റി​​ഞ്ഞി​​ട്ടി​​ല്ല. അ​​നീ​​തി പ്ര​​വ​​ർ​​ത്തി​​ക്കു​​ന്ന​​വ​​രേ നി​​ങ്ങ​​ൾ എ​​ന്നി​​ൽ​​നി​​ന്ന് അ​​ക​​ന്നു​​പോ​​കു​​വി​​ൻ.’’(​​മ​​ത്താ.7,22-23)


എ​​ന്നും പ്ര​​സ​​ക്ത​​മാ​​യൊ​​രു താ​​ക്കീ​​തും മു​​ന്ന​​റി​​യി​​പ്പു​​മാ​​ണി​​ത്. അ​​ദ്ഭു​​ത​​ങ്ങ​​ൾ എ​​ന്നു തോ​​ന്നു​​ന്ന​​തെ​​ല്ലാം യ​​ഥാ​​ർ​​ഥ​​ത്തി​​ൽ ദൈ​​വി​​ക​​ശ​​ക്തി​​യും ക​​രു​​ണ​​യും വെ​​ളി​​പ്പെ​​ടു​​ത്തു​​ന്ന അ​​ട​​യാ​​ള​​ങ്ങ​​ൾ ആ​​ക​​ണ​​മെ​​ന്നി​​ല്ല. അ​​ദ്ഭു​​ത​​പ്ര​​വ​​ർ​​ത്ത​​ക​​രും പ്ര​​ത്യേ​​ക സി​​ദ്ധി​​ക​​ളു​​ള്ള സി​​ദ്ധ​​ന്മാ​​രും ഇ​​ന്നു ധാ​​രാ​​ള​​മു​​ണ്ട്. അ​​നേ​​ക​​ർ​​ക്ക് അ​​വ​​ർ ന​​ന്മ​​ചെ​​യ്യു​​ന്നു​​മു​​ണ്ട്.

എ​​ന്നാ​​ൽ അ​​ദ്ഭു​​ത​​ങ്ങ​​ൾ തേ​​ടി​​യു​​ള്ള പ്ര​​യാ​​ണം പ​​ല​​പ്പോ​​ഴും പ്ര​​ലോ​​ഭ​​ക​​ന്‍റെ വ​​ല​​യി​​ൽ വീ​​ഴാ​​ൻ ഇ​​ട​​യാ​​ക്കും എ​​ന്ന​​തും മ​​റ​​ക്കാ​​നാ​​വി​​ല്ല. വ്യ​​ക്തി​​ക​​ളും പ്രാ​​ർ​​ഥ​​നാ-​​ധ്യാ​​ന​​കേ​​ന്ദ്ര​​ങ്ങ​​ളും ഇ​​ക്കാ​​ര്യ​​ത്തി​​ൽ നി​​താ​​ന്ത​​ജാ​​ഗ്ര​​ത പാ​​ലി​​ക്ക​​ണം. ആ​​ൾ​​ക്കൂ​​ട്ട​​ത്തെ ആ​​ക​​ർ​​ഷി​​ക്കാ​​നു​​ള്ള മാ​​ർ​​ഗ​​മാ​​യി അ​​ദ്ഭു​​ത​​ങ്ങ​​ളെ കാ​​ണ​​രു​​ത്.

മ​​റ്റു​​ള്ള​​വ​​രു​​ടെ മു​​ന്പി​​ൽ വ​​ലി​​യ​​വ​​രാ​​കാ​​നു​​ള്ള ശ്ര​​മ​​വും ഈ ​​പ്ര​​ലോ​​ഭ​​ന​​ത്തി​​ന്‍റെ പ​​രി​​ധി​​യി​​ൽ​​പ്പെ​​ടും. ഏ​​റ്റം വ​​ലി​​യ ദേ​​വാ​​ല​​യ ഗോ​​പു​​രം, ഏ​​റ്റം ഗം​​ഭീ​​ര​​മാ​​യ തി​​രു​​നാ​​ളാ​​ഘോ​​ഷം, ഗി​​ന്ന​​സ് ബു​​ക്കി​​ൽ ഇ​​ടം നേ​​ടു​​ന്ന പ്ര​​ദ​​ക്ഷി​​ണ​​ങ്ങ​​ൾ, ആ​​ഡം​​ബ​​ര​​ക്കാ​​റു​​ക​​ൾ, വീ​​ടു​​ക​​ൾ, വി​​രു​​ന്നു​​ക​​ൾ എ​​ല്ലാം സ്വ​​ന്തം വ​​ലി​​പ്പം കാ​​ണി​​ക്കാ​​ൻ ഉ​​പ​​യോ​​ഗി​​ക്കു​​ന്ന മാ​​ർ​​ഗ​​ങ്ങ​​ളാ​​വാം.

അ​​തും പ്ര​​ലോ​​ഭ​​ന​​മാ​​യി തി​​രി​​ച്ച​​റി​​യ​​ണം. വി​​ശ്വാ​​സ​​ത്തി​​ന്‍റെ പേ​​രി​​ൽ അ​​നാ​​വ​​ശ്യ​​മാ​​യ സാ​​ഹ​​സ​​ങ്ങ​​ൾ​​ക്കു മു​​തി​​രു​​ന്ന​​തും പ്ര​​ലോ​​ഭ​​നം​​ത​​ന്നെ. ഇ​​വ​​യൊ​​ക്കെ തി​​രി​​ച്ച​​റി​​ഞ്ഞ് തി​​ര​​സ്ക​​രി​​ക്കാ​​ൻ നോ​​ന്പു​​കാ​​ലം ആ​​ഹ്വാ​​നം ചെ​​യ്യു​​ന്നു. കാ​​തോ​​ർ​​ക്കാം.