മ​നു​ഷ്യ​നെ മി​ക്ക​പ്പോ​ഴും ന​യി​ക്കു​ന്ന​ത് ഭോ​ഷ​ത്ത​മാ​ണെ​ന്നും ഭോ​ഗ​ത​ത്വ​ത്തി​ന് അി​ട​മ​പ്പെ​ടു​ന്ന​താ​ണ് എ​ല്ലാ മാ​ന​സി​ക വി​ഭ്രാ​ന്തി​ക​ളു​ടേ​യും കാ​ര​ണ​മെ​ന്നും സി​ഗ്മ​ണ്ട് ഫ്രോ​യി​ഡ് മ​നഃ​ശാ​സ്ത്ര വി​ശ​ക​ല​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ സ്ഥാ​പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്. ഭോ​ഗ​ത​ത്വ​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യ​ത്തി​ന്‍റെ ത​ത്വ​ത്തി​ലേ​ക്ക് ഇ​പ്പോ​ൾ ഉ​യ​രാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​മോ അ​പ്പോ​ഴാ​ണ് മ​നു​ഷ്യ​ന് സ്വ​സ്ഥ​ത​യും ശാ​ന്തി​യും ല​ഭി​ക്കു​ന്ന​ത്. ഈ ​ഉ​ണ​ർ​വും ഉ​യ​ർ​ച്ച​യും സാ​ധ്യ​മാ​കു​ന്ന​തി​ന് മ​നു​ഷ്യ​നെ സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്ന ദി​വ്യ​മ​ന്ത്ര​മാ​ണ് പ​രി​ത്യാ​ഗം. യേ​ശു​ക്രി​സ്തു​വി​ന്‍റെ ജീ​വി​ത​വും കു​രി​ശി​ലെ മ​ഹാ​ത്യാ​ഗ​വും പ​രി​ത്യാ​ഗ​ത്തി​ന്‍റെ പാ​തി​യി​ലൂ​ടെ ജീ​വി​തം സ​ഫ​ല​മാ​ക്കാ​ൻ ന​മ്മെ ആ​ഹ്വാ​നം ചെയ്യുന്നു.

യേ​ശു ത​ന്‍റെ പീ​ഡാ​നു​ഭ​വ​ത്തി​ന്‍റെ അ​ർ​ഥം ശി​ഷ്യ​രെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത് പ്ര​ധാ​ന​മാ​യും മൂ​ന്ന് പീ​ഡാ​നു​ഭ​വ പ്ര​വ​ച​ന​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യാ​ണ്. ഓ​രോ പ്ര​വ​ച​ന​ത്തി​നു​ശേ​ഷ​വും ശി​ഷ്യന്മാർ ഗു​രു​വി​നോ​ട് ക​ല​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. അ​പ്പോ​ൾ യേ​ശു ത​ന്‍റെ പീ​ഡാ​നു​ഭ​വ​ത്തി​ന്‍റെ ആ​ഴ​മാ​യ അ​ർ​ഥ​ത്തി​ലേ​ക്ക് അ​വ​രെ ന​യി​ക്കും. പ​ത്രോ​സി​ന്‍റെ വി​ശു​ദ്ധ പ്ര​ഖ്യാ​പ​ന​ത്തെ തു​ട​ർ​ന്നാ​ണ് യേ​ശു ആ​ദ്യ​ത്തെ പീ​ഡാ​നു​ഭ​വ പ്ര​വ​ച​നം ന​ട​ത്തു​ന്ന​ത്. "മ​നു​ഷ്യപു​ത്ര​ൻ വ​ള​രെ​യേ​റെ സ​ഹി​ക്കു​ക​യും ജ​ന​പ്ര​മാ​ണി​ക​ളാ​ലും പു​രോ​ഗി​തന്മാരാ​ലും തി​ര​സ്കരിക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും വ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും മൂ​ന്നു ദി​വ​സ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ശേ​ഷം ഉ​യി​ർ​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെ​യ്യേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു (മ​ർ​ക്കോ. 8.31) പ​ത്രോ​സ് ഇ​ത് തു​റ​ന്നെ​തി​ർ​ത്തു. യേ​ശു പ​ത്രോ​സി​നെ ശാ​സി​ച്ചു: "നി​ന്‍റെ ചി​ന്ത ദൈ​വി​ക​മ​ല്ല, മാ​നു​ഷി​കമാ​ണ്’ ( മ​ർ​ക്കോ 8.33). തു​ട​ർ​ന്ന് യേ​ശു എ​ല്ലാ​വ​രേ​യും അ​ടു​ത്തു​വി​ളി​ച്ച് ശി​ഷ്യ​ത്വ​ത്തി​ന്‍റെ അ​ർ​ഥ​മെ​ന്തെ​ന്ന് പ​ഠി​പ്പി​ച്ചു. ’ആ​രെ​ങ്കി​ലും എ​ന്നെ അ​നു​ഗ​മി​ക്കാ​ൻ ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​ന്നെങ്കിൽ അ​വ​ൻ ത​ന്നെ​ത്ത​നെ പ​രി​ത്യ​ജി​ച്ച് ത​ന്‍റെ കു​രി​ശു​മെ​ടു​ത്ത് എ​ന്നെ അ​നു​ഗ​മി​ക്കു​ക എ​ന്ന ത്രി​വി​ധ ക​ർ​മ​ങ്ങ​ളാ​ണ് ഓ​രോ ശി​ഷ്യ​നും ചെ​യ്യേ​ണ്ട​ത്. സ്വാ​ർ​ഥ​മോ​ഹ​ങ്ങ​ളും പാ​പാ​സ​ക്തി​ക​ളും ഉ​പേ​ക്ഷി​ക്കു​ന്പോ​ഴാ​ണ് ആ​ത്മ​പ​രി​ത്യാഗത്തി​ൽ എ​ത്തി​ച്ചേ​രു​ന്ന​ത്.

"കു​രി​ശ്’ പേ​ർ​ഷ്യ​ക്കാ​രും റോ​മാ​ക്കാ​രും ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്ന ക്രൂര​മാ​യ പീ​ഡ​നോ​പാധിയാ​യി​രു​ന്നു. യേ​ശു സ്വ​മേ​ധ​യാ കു​രി​ശു​മ​ര​ണം വ​രി​ച്ച​തോ​ടെ പീ​ഡ​ന​ത്തി​ന്‍റെ ഉ​പാ​ധി സ്നേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ​യും സ​ഹ​ന​ത്തി​ന്‍റെ​യും മാ​ധ്യ​മ​മാ​യി പ​രി​വ​ർ​ത്ത​ന​പ്പെ​ട്ടു. "കു​രി​ശെ​ടു​ക്കു​ക’ എ​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ ആ​ത്മ​ദാ​ന​പ​ര​മാ​യ പ​ര​സ്നേ​ഹം തോ​ളി​ൽ പേ​റു​ക എ​ന്നാ​ണ് യേ​ശു അ​ർ​ഥ​മാ​ക്കു​ന്ന​ത്. മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ക്ഷേ​മ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി എ​ന്തും സ​ഹി​ക്കാ​ൻ ത​യാ​റാ​കു​ന്ന ത്യാ​ഗോ​ദാ​ര​മാ​യ സ്നേ​ഹ​ത്തെ കു​റി​ക്കു​ന്ന ചി​ന്ത​യാ​ണ് കു​രി​ശ്. "അ​നു​ഗ​മി​ക്കു​ക’ എ​ന്നാ​ൽ യേ​ശു​വി​ന്‍റെ വ​ച​ന​മ​നു​സ​രി​ച്ച് ജീ​വി​ക്കു​ക എ​ന്നാ​ണ​ർ​ഥം.


ശി​ഷ്യ​ത്വ​ത്തി​ന്‍റെ മ​ർ​മ​മാ​യി നി​ല​കൊ​ള്ളു​ന്ന പ​രി​ത്യാ​ഗ​വും കു​രി​ശെ​ടു​ക്ക​ലും അ​നു​ഗ​മ​വും വീ​രോ​ചി​ത​മാ​യി പ​ര​സ്നേ​ഹം അ​ഭ്യ​സി​ക്കാ​നു​ള്ള ആ​ഹ്വാ​ന​മാ​ണ്. ’സ്വ​ന്തം ജീ​വ​ൻ ര​ക്ഷി​ക്കാ​ൻ ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​ൻ അ​ത് ന​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്തും. സു​വി​ശേ​ഷ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി സ്വ​ജീ​വ​ൻ ന​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​വ​ൻ അ​ത് ക​ണ്ടെ​ത്തും’ (മ​ർ​ക്കോ 8:35) മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കാ ത​ന്നെ​ത്ത​ന്നെ സ്വ​യം ചെ​യ്യു​ന്ന​താ​ണ് പ​ര​സ്നേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ പ​ര​മോ​ന്ന​താ​യ പ്ര​കാ​ശ​നം.

പീ​ഡാ​നു​ഭ​വ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള ര​ണ്ടാ​മ​ത്തെ പ്ര​വ​ച​നം (മ​ർ​ക്കോ 9: 30-31) ശി​ഷ്യ​ർ​ക്ക് തീ​ർ​ത്തും ദു​ർ​ഗ്ര​ഹ​മാ​യി​രു​ന്നു. ത​ങ്ങ​ളി​ൽ ആ​രാ​ണ് വ​ലി​യ​വ​ൻ എ​ന്ന​തി​നെ​ച്ചൊ​ല്ലി അ​വ​ർ ത​ർ​ക്കി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. യേ​ശു ഒ​രു ശി​ശു​വി​നെ എ​ടു​ത്ത് മ​ധ്യേ നി​ർ​ത്തി​യി​ട്ട് പ​റ​ഞ്ഞു. ’ഇ​തു​പോ​ലു​ള്ള ഒരു ​ശി​ശു​വി​നെ സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ എ​ന്നെ സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു"(​മ​ർ​ക്കോ 9:37) സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ലെ ദു​ർ​ബ​ല​രു​ടെ​യും പാ​ർ​ശ്വ​വ​ത്ക്ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​രു​ടെ​യും പ്ര​തീ​ക​മാ​ണ് ശി​ശു.

ശി​ഷ്യ​ൻ ദു​ർ​ബ​ല​രെ പ​രി​ച​രി​ക്കു​ന്പോ​ൾ ദൈ​വ​ത്തെ സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ക​യും ശു​ശ്രൂ​ഷി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു. പാ​വ​പ്പെ​ട്ട​വ​രേ​യും പ്രാ​ന്ത​സ്ഥ​രേ​യും ശു​ശ്രൂ​ഷി​ക്കാ​ൻ ന​മ്മെ നി​ർ​ബ​ന്ധി​ക്കു​ന്ന പ്ര​വാ​ച​കപ​ര​മാ​യ അ​ട​യാ​ള​മാ​ണ് കു​രി​ശ്. ഒ​രു വ്യ​ക്തി​യു​ടെ വ​ലി​പ്പ​വും മ​ഹ​ത്വ​വും അ​ട​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് എ​ളി​യ​വ​രെ ശു​ശ്രൂ​ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​ലാ​ണ്. മൂ​ന്നാ​മ​ത്തെ പീ​ഡാ​നു​ഭ​വ പ്ര​വ​ച​നം കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ (മ​ർ​ക്കോ 10: 3234) സെ​ബദിപു​ത്രന്മാരാ​യ യാ​ക്കോ​ബും യോ​ഹ​ന്നാ​നും മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ശി​ഷ്യസ​മൂ​ഹം മു​ഴു​വ​ൻ അ​ധി​കാ​ര​ത്തി​നു വേ​ണ്ടി ക​ല​ഹി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി (മ​ർ​ക്കോ 10: 35-45). അ​പ്പോ​ൾ യേ​ശു യ​ഥാ​ർ​ഥ അ​ധി​കാ​രം വി​നീ​ത​മാ​യ ശു​ശ്രൂ​ഷ​യാ​ണെ​ന്നും സ്വ​ജീ​വ​ൻ മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കാ​യി മോ​ച​ന ദ്ര​വ്യ​മാ​യി ന​ൽ​കു​ന്നി​ട​ത്തോ​ള​മെ​ത്തു​ന്ന ശൂ​ന്യ​വ​ത്ക്ക​ര​ണ​മാ​യി​രി​ക്ക​ണം ശി​ഷ്യ​ന്‍റെ ജീ​വി​ത​ല​ക്ഷ്യ​മെ​ന്നും അ​വ​രെ പ​ഠി​പ്പി​ച്ചു.

കു​രി​ശ് ശൂ​ന്യ​വ​ത്ക്ക​ര​ണ​ത്തി​ലൂ​ടെ ശു​ശ്രൂ​ഷ ചെ​യ്യാ​ൻ ന​മ്മെ ആ​ഹ്വാ​നം ചെയ്യുന്ന പ​ര​മോ​ന്ന​ത​മാ​യ പ​ര​സ്നേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ അ​ട​യാ​ള​മാ​കു​ന്നു. ആ​ത്മ​പ​രി​ത്യാ​ഗം, മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കാ​യി​ത​ന്നെ​ത്ത​ന്നെ വ്യ​യം ചെ​യ്യു​ന്ന പ​രാ​ർ​ഥ​ത​യു​ടെ ജീ​വി​തം പാ​വ​പ്പെ​ട്ട​വ​രോ​ടും മു​ൻ​ഗ​ണ​നാ​പ​ര​മാ​യ സ്നേ​ഹ​ത്തി​ലൂ​ന്നി​യ സേ​വ​നം, ശൂ​ന്യ​വ​ത്ക്ക​ര​ണ​ത്തോ​ള​മെ​ത്തു​ന്ന ശു​ശ്രൂ​ഷ -ഇ​വ​യാ​ണ് കു​രി​ശി​ന്‍റെ അ​ർ​ഥ​ങ്ങ​ൾ.