മനോഭാവം മാറ്റുക, നന്മയുണ്ടാകട്ടെ
യൂ​ണി​വേ​ഴ്സി​റ്റി പ്ര​ഫ​സ​റും ഗ്ര​ന്ഥ​കാ​ര​നും പ്ര​ഭാ​ഷ​ക​നു​മാ​യി​രു​ന്നു ഫാ. ​ജോ​ൺ പവൽ എ​സ്.​ജെ. (1925-2009). ഷി​ക്കാ​ഗോ​യി​ലെ ലെ​യോ​ള യൂ​ണി​വേ​ഴ്സി​റ്റി​യി​ലെ ജോ​ലി​ക്കി​ട​യി​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹം മാ​സ​ത്തി​ലൊ​രി​ക്ക​ൽ ജ​യി​ൽ സ​ന്ദ​ർ​ശി​ക്കു​വാ​ൻ പോ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു. അ​ദ്ദേ​ഹം ത​ന്നെ എ​ഴു​തി​യി​ട്ടു​ള്ള​ത​നു​സ​രി​ച്ചു മ​നം​മ​ടു​പ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​യാ​യി​രു​ന്നു ആ ​സ​ന്ദ​ർ​ശ​ന​ങ്ങ​ൾ. കാ​ര​ണം, അ​ത്ര​മാ​ത്രം ദ​യ​നീ​യ​മാ​യ സ്ഥി​തി​യാ​യി​രു​ന്നു അ​വി​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ജ​യി​ൽ​വാ​സി​ക​ളു​ടേ​ത്.

എ​ന്നാ​ൽ ഒ​രു ദി​വ​സം ജ​യി​ൽ സ​ന്ദ​ർ​ശി​ക്കു​ന്ന അ​വ​സ​ര​ത്തി​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് ഏ​റെ സ​ന്തോ​ഷം ന​ല്കി​യ ഒ​രു അ​നു​ഭ​വ​മു​ണ്ടാ​യി. ജ​യി​ലി​ലേ​ക്കു ക​ട​ക്കു​വാ​നു​ള​ള സെ​ക്യൂ​രി​റ്റി ചെ​ക്ക് പോ​യി​ന്‍റി​ൽ വേ​റെ​യും പ​ല സ​ന്ദ​ർ​ശ​ക​രു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​വ​രി​ലൊ​രാ​ൾ അ​റു​പ​തി​നോ​ട​ടു​ത്ത ഒ​രു സ്ത്രീ​യാ​യി​രു​ന്നു. ആ ​സ്ത്രീ​യു​ടെ പെ​രു​മാ​റ്റ സ​വി​ശേ​ഷ​ത​ക​ൾ ഫാ. ​പ​വലി​ന്‍റെ ശ്ര​ദ്ധ പി​ടി​ച്ചു​പ​റ്റി. എ​ല്ലാ​വ​രോ​ടും വ​ള​രെ സൗ​ഹൃ​ദ​പൂ​ർ​വ​മാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ർ പെ​രു​മാ​റി​യി​രു​ന്ന​ത്.

സെ​ക്യൂ​രി​റ്റി ഗാ​ർ​ഡു​ക​ളു​ടെ നി​ർ​ദേ​ശ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ സെ​ക്യൂ​രി​റ്റി പോ​യി​ന്‍റി​ൽ എ​ത്ര​സ​മ​യം വേ​ണ​മെ​ങ്കി​ലും കാ​ത്തു​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​തി​നോ അ​വ​ർ വൈ​മ​ന​സ്യം കാ​ണി​ച്ചി​ല്ല. എ​ല്ലാ​വ​രോ​ടും പു​ഞ്ചി​രി​ക്കു​വാ​നും ന​ല്ല​വാ​ക്കു​ക​ൾ പ​റ​യു​വാ​നും ആ ​സ്ത്രീ എ​പ്പോ​ഴും ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ന്ന​താ​യി ഫാ. ​പ​വൽ മ​ന​സി​ലാ​ക്കി. അ​പ്പോ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹം അ​റി​യാ​തെ​ത​ന്നെ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ഉ​ള്ളി​ലും സ​ന്തോ​ഷം തി​ര​ത​ല്ലു​ന്ന​താ​യി അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ടു.

പെ​ട്ടെ​ന്ന്, ആ​ലോ​ച​ന​യൊ​ന്നും കൂ​ടാ​തെ പ​വ്വ​ൽ ആ ​സ്ത്രീ​യോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു: ""നി​ങ്ങ​ളു​ടെ പു​ഞ്ചി​രി​യും മ​ധു​ര​വാ​ക്കു​ക​ളും വ​ഴി നി​ങ്ങ​ൾ ഒ​ട്ടേ​റെ​പ്പേ​രെ സ​ന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ!'' ഉ​ട​നെ ആ ​സ്ത്രീ പ​റ​ഞ്ഞു: ""എ​ന്‍റെ ലോ​ക​ത്തി​ൽ ആ​രും അ​ന്യ​രാ​യി​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ലെ​ന്നു ഞാ​ൻ പ​ണ്ടേ തീ​രു​മാ​നി​ച്ച​താ​ണ്. എ​ല്ലാ​വ​രും എ​നി​ക്കു സ​ഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രാ​ണ്. അ​വ​രി​ൽ ചി​ല​രെ ഇ​തു​വ​രെ കാ​ണാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല എ​ന്ന വ്യ​ത്യാ​സ​മെ​യു​ള്ളൂ.''

ആ ​സ്ത്രീ പ​റ​ഞ്ഞ വാ​ക്കു​ക​ൾ ഫാ. ​പ​വ്വ​ലി​നെ ഏ​റെ സ്പ​ർ​ശി​ച്ചു. ഈ ​അ​നു​ഭ​വ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു "ത്രു ​ദ ഐ​സ് ഓ​ഫ് ഫെ​യ്ത്ത്' എ​ന്ന ഗ്ര​ന്ഥ​ത്തി​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹം ഇ​പ്ര​കാ​രം എ​ഴു​തി: ""ആ ​സ്ത്രീ​യു​ടെ പെ​രു​മാ​റ്റം എ​ന്നി​ൽ​നി​ന്നും അ​ഗാ​ധ​മാ​യ ഒ​രു സ്നേ​ഹ​പ്ര​വാ​ഹ​ത്തി​നു വ​ഴി​യൊ​രു​ക്കി. ആ​ളു​ക​ൾ ന​ല്ല​തോ ചീ​ത്ത​യോ എ​ന്ന ഒ​റ്റ​ക്കാ​ര്യ​മ​ല്ല, അ​വ​ർ പ​ല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ആ​ണെ​ന്ന് എ​നി​ക്കു സാ​വ​ധാ​നം മ​ന​സി​ലാ​യി. എ​ല്ലാ മ​നു​ഷ്യ​രി​ലും സ്നേ​ഹ​വും സൗ​ഹാ​ർ​ദ​വും ദ​യ​യു​മൊ​ക്കെ​യു​ണ്ട്. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തോ​ടൊ​പ്പം വേ​ദ​ന​യും കോ​പ​വും ബ​ല​ഹീ​ന​ത​ക​ളു​മൊ​ക്കെ​യു​ണ്ട്. നാം ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​രോ​ട് എ​ങ്ങ​നെ പെ​രു​മാ​റു​ന്നു എ​ന്ന​തി​ന് അ​നു​സ​രി​ച്ചാ​യി​രി​ക്കും അ​വ​രി​ലെ ന​ന്മ​യോ തി​ന്മ​യോ പ​ല​പ്പോ​ഴും പു​റ​ത്തു​വ​രി​ക. മ​റ്റു​ള്ള​വ​രോ​ടു​ള്ള ന​മ്മു​ടെ പെ​രു​മാ​റ്റ​മാ​ക​ട്ടെ ന​മ്മു​ടെ മ​നോ​ഭാ​വ​മെ​ന്തോ അ​ത​നു​സ​രി​ച്ചാ​യി​രി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യും.''

ഫാ. ​പ​വ്വ​ൽ പ​റ​യു​ന്ന ഈ ​കാ​ര്യം പ​ല​പ്പോ​ഴും ന​മ്മു​ടെ​യും അ​നു​ഭ​വ​മ​ല്ലേ? ചി​ല​രെ കാ​ണു​ന്ന​തും അ​വ​രു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യ​വും ന​മ്മു​ടെ മ​ന​സി​നു കു​ളി​ർ​മ ന​ല്കും. അ​വ​രു​ടെ പെ​രു​മാ​റ്റ​രീ​തി​യി​ൽ നാം ​പെ​ട്ടെ​ന്ന് ആ​കൃ​ഷ്ട​രാ​കും. അ​വ​രു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തി​ൽ നാം ​അ​റി​യാ​തെ​ത​ന്നെ ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യം സ​ന്തോ​ഷം​കൊ​ണ്ടു നി​റ​യും. എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ​ത്? അ​വ​രി​ലെ ന​ന്മ ന​മ്മി​ലെ ന​ന്മ പു​റ​ത്തു​കൊ​ണ്ടു​വ​രു​വാ​ൻ സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്നു. അ​വ​രു​ടെ സ്നേ​ഹം ന​മ്മി​ലെ സ്നേ​ഹ​പ്ര​വാ​ഹ​ത്തി​നു വ​ഴി​തെ​ളി​ക്കു​ന്നു.

നേ​രേ​മ​റി​ച്ചും ന​മു​ക്ക് അ​നു​ഭ​വ​മു​ണ്ട​ല്ലോ. ചി​ല​രെ കാ​ണു​ന്പോ​ൾ​ത്ത​ന്നെ ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യം എ​ന്തോ അ​ത​നു​സ​രി​ച്ചാ​യി​രി​ക്കു​മ​ത്രെ. അ​താ​യ​ത്, മ​റ്റു​ള്ള​വ​രോ​ടു ന​മു​ക്കു​ള്ള മ​നോ​ഭാ​വം സ്നേ​ഹ​പൂ​ർ​ണ​വും സൗ​ഹാ​ർ​ദ​പ​ര​വു​മാ​ണെ​ങ്കി​ൽ ന​മ്മു​ടെ വാ​ക്കു​ക​ളും പെ​രു​മാ​റ്റ​വു​മൊ​ക്കെ അ​തു പ്ര​തി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​മ​ത്രേ.

എ​ന്നാ​ൽ, മ​റ്റു​ള്ള​വ​രോ​ടു​ള്ള ന​മ്മു​ടെ മ​നോ​ഭാ​വം നി​ഷേ​ധാ​ത്മ​ക​മാ​ണെ​ങ്കി​ലോ? അ​പ്പോ​ൾ അ​വ​രോ​ടു​ള്ള ന​മ്മു​ടെ വാ​ക്കു​ക​ളും പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളും നി​ഷേ​ധാ​ത്മ​കം ത​ന്നെ​യാ​യി​രി​ക്കും. ത​ന്മൂ​ലം, ആ​ദ്യം​ത​ന്നെ ന​മ്മു​ടെ മ​നോ​ഭാ​വം ശ​രി​യാ​ക്കു​ക എ​ന്ന​താ​ണ് ഏ​റ്റ​വും പ്ര​ധാ​ന​പ്പെ​ട്ട കാ​ര്യം. ഫാ. ​പ​വ്വ​ൽ പ​റ​യു​ന്ന ക​ഥ​യി​ലെ സ്ത്രീ ​ചെ​യ്ത​ത് അ​താ​ണ​ല്ലോ. ത​ന്‍റെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ആ​രും ഒ​രി​ക്ക​ലും അ​ന്യ​രാ​യി​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ല എ​ന്നു പ​ണ്ടേ തീ​രു​മാ​നി​ച്ച​താ​യി​ട്ട​ല്ലേ അ​വ​ർ ഫാ. ​പ​വ്വ​ലി​നോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞ​ത്? അ​തു​പോ​ലെ, എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും ത​ന്‍റെ സ്വ​ന്തം സ​ഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രെ​പ്പോ​ലെ കാ​ണു​മെ​ന്നും അ​വ​ർ തീ​രു​മാ​നി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ലേ?

അ​ങ്ങ​നെ ചെ​യ്ത തീ​രു​മാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ ഫ​ല​മാ​യി​രു​ന്നു ഫാ. ​പ​വ്വ​ൽ ആ ​സ്ത്രീ​യു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ച​ത്. ആ​രും ന​മു​ക്ക് അ​ന്യ​രാ​യി​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ലെ​ന്നും എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും ന​മ്മു​ടെ സ്വ​ന്തം സ​ഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രാ​യി കാ​ണു​മെ​ന്നും ന​മു​ക്കു തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു​റ​പ്പി​ക്കു​വാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​മോ? അ​താ​യ​ത്, മ​റ്റു​ള്ള​വ​രോ​ടു​ള്ള മ​നോ​ഭാ​വ​ത്തി​ൽ കാ​ത​ലാ​യ മാ​റ്റം വ​രു​ത്തു​വാ​ൻ നാം ​താ​യാ​റാ​ണോ?

എ​ങ്കി​ൽ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​തം​വ​ഴി​യാ​യി ധാ​രാ​ളം​പേ​ർ അ​നു​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മെ​ന്ന​തി​ൽ സം​ശ​യം വേ​ണ്ട. ന​മ്മു​ടെ മ​നോ​ഭാ​വം ശ​രി​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ അ​ത​നു​സ​രി​ച്ചു​ള്ള വാ​ക്കു​ക​ളും പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളും ന​മ്മി​ലു​ണ്ടാ​കും. അ​താ​യ​ത്, ന​മ്മു​ടെ വാ​ക്കു​ക​ളും പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രി​ലെ തി​ന്മ എ​ന്ന​തി​നെ​ക്കാ​ൾ അ​വ​രു​ടെ ന​ന്മ പു​റ​ത്തു​വ​രു​വാ​ൻ സ​ഹാ​യി​ക്കു​മെ​ന്നു സാ​രം. അ​ങ്ങ​നെ സം​ഭ​വി​ക്കു​വാ​ൻ സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്ന​വ​യാ​ക​ട്ടെ ന​മ്മു​ടെ മ​നോ​ഭാ​വ​വും വാ​ക്കു​ക​ളും പെ​രു​മാ​റ്റ​വും.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ