ഡാ​ഫ്നെ ദു ​മോ​റി​യ​ർ
സ്വ​ത​ന്ത്ര പ​രി​ഭാ​ഷ
സി.​എ​ൽ. ജോ​സ്

ഉ​യ​ര​ത്തി​ലെ​ത്തി കാ​ർ അ​ങ്ങ​നെ ചു​റ്റി​യ​ടി​ച്ച​പ്പോ​ൾ നീ​ലാ​കാ​ശ​ത്ത് ഒ​രു പ​ക്ഷി പ​റ​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ എ​നി​ക്കു തോ​ന്നി...

ത​ലേ​രാ​ത്രി​യി​ലെ ബ്രി​ഡ്ജ് ക​ളി ക​ഴി​ഞ്ഞ് ഉ​റ​ങ്ങാ​ൻ കി​ട​ന്ന​താ​ണ് മി​സി​സ് വാ​ൻ​ഹോ​പ്പ​ർ. രാ​വി​ലെ ഉ​ണ​ർ​ന്ന​പ്പോ​ൾ വ​ല്ലാ​ത്ത തൊ​ണ്ട​വേ​ദ​ന​യും ന​ല്ല പ​നി​യും. നൂ​റ്റി​ര​ണ്ടു ഡി​ഗ്രി. ഉ​ട​നെ ഞാ​ൻ ഡോ​ക്ട​ർ​ക്ക് ഫോ​ണ്‍ ചെ​യ്തു. ഒ​ട്ടും വൈ​കാ​തെ അ​ദ്ദേ​ഹ​മെ​ത്തി പ​രി​ശോ​ധി​ച്ചു. എ​ന്നി​ട്ടു മാ​ഡ​ത്തി​നോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു: ""ഇ​ൻ​ഫ്ളു​വെ​ൻ​സ​യാ​ണ്. ക​ണി​ശ​മാ​യ ബെ​ഡ് റെ​സ്റ്റ് വേ​ണം. ഹാ​ർ​ട്ട് ബീ​റ്റ് ശ​രി​യ​ല്ല. അ​തു​കൊ​ണ്ട് ഞാ​ൻ പ​റ​യു​ന്ന​തു​വ​രെ എ​ഴു​ന്നേ​ൽ​ക്ക​രു​ത്.'' തി​രി​ഞ്ഞ് എ​ന്നോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു: ""പ​രി​ച​യ​സ​ന്പ​ന്ന​യാ​യ ഒ​രു ന​ഴ്സു​ണ്ട് മാ​ഡ​ത്തി​ന്. അ​വ​രെ ഇ​ങ്ങോ​ട്ടു വി​ടാം. ന​ഴ്സി​ന്‍റെ സേ​വ​നം​കൂ​ടാ​തെ പ​റ്റി​ല്ല. മാ​ഡ​ത്തി​നെ താ​ങ്ങാ​നും എ​ഴു​ന്നേ​ൽ​പ്പി​ക്കാ​നും സ​മ​യാ​സ​മ​യ​ങ്ങ​ളി​ൽ മ​രു​ന്നും ഇ​ൻ​ജ​ക്‌​ഷ​നും കൊ​ടു​ക്കാ​നും ഇ​ട​യ്ക്കു ചെ​റി​യ മ​സാ​ജ് ന​ട​ത്താ​നും ന​ഴ്സ് കൂ​ടി​യേ​തീ​രൂ. അ​തും കു​റ​ച്ചു​ദി​വ​സ​ത്തേ​ക്കേ വേ​ണ്ടൂ.''

ഞാ​ൻ ചെ​റി​യ എ​തി​ർ​പ്പു പ​റ​യു​ന്ന​തി​നു​മു​ന്പാ​യി എ​ന്നെ അ​ദ്ഭു​ത​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ട് മാ​ഡം ഡോ​ക്ട​റു​ടെ നി​ർ​ദേ​ശം സ്വീ​ക​രി​ച്ചു. രോ​ഗി​യാ​യി കി​ട​ക്കു​ന്പോ​ൾ വേ​ണ്ട​പ്പെ​ട്ട​വ​രും സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളു​മാ​യി പ​ല​രും ത​ന്നെ സ​ന്ദ​ർ​ശി​ക്കാ​നും വി​വ​ര​ങ്ങ​ൾ അ​റി​യാ​നും സ​ഹ​താ​പം രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്താ​നും ക്ഷേ​മം ആ​ശം​സി​ക്കാ​നും എ​ത്തും. ചി​ല​ർ പൂ​ച്ചെ​ണ്ടു​മാ​യി വ​രും. അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു "ബ​ഹ​ളം' ആ​സ്വ​ദി​ക്കാ​ൻ​കൂ​ടി​യാ​ണ് മാ​ഡം എ​ല്ലാ​ത്തി​നും വ​ഴ​ങ്ങി​യ​തെ​ന്ന് എ​നി​ക്കു തോ​ന്നി.

സ​മ​യം​പോ​യ​ത​റി​ഞ്ഞി​ല്ല. സാ​ധാ​ര​ണ​നി​ല​യി​ൽ ഒ​രു​മ​ണി​ക്കു​മു​ന്പ് ഞാ​ൻ ല​ഞ്ചു ക​ഴി​ക്കാ​റി​ല്ല. ഒ​റ്റ​യ്ക്കു ചെ​ന്നു ക​ഴി​ക്ക​ണം. ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ ടേ​ബി​ൾ കാ​ലി​യാ​ണ്. ഈ ​സ​മ​യ​ത്തു ഞാ​ൻ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ ഓ​ർ​ത്തു. അ​ദ്ദേ​ഹം ഇ​തി​ന​കം ബോ​സ്ബെ​ല്ലി​ലേ​ക്കു പോ​യി​ക്കാ​ണും. കൂ​ട്ടി​ല്ലാ​തെ ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നി​രി​ക്കു​ന്ന ശീ​ല​മി​ല്ല. അ​തി​നു​ള്ള പ്രാ​യ​മോ ത​ന്‍റേ​ട​മോ എ​നി​ക്കി​ല്ല. അ​ങ്ങു​മി​ങ്ങും നോ​ക്കി ടേ​ബി​ളി​ലി​രു​ന്ന ട​വ​ൽ എ​ടു​ത്തു നി​വ​ർ​ത്തു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ൽ എ​ന്‍റെ കൈ ​ത​ട്ടി ടേ​ബി​ളി​ലെ ഫ്ള​വ​ർ വേ​സ് മ​റി​ഞ്ഞു. അ​തി​ലെ വെ​ള്ളം മു​ഴു​വ​ൻ മേ​ശ​വി​രി​യി​ലേ​ക്കും എ​ന്‍റെ മ​ടി​യി​ലേ​ക്കും ഒ​ഴു​കി. അ​ത് വെ​യി​റ്റ​റു​ടെ ശ്ര​ദ്ധ​യി​ൽ​പ്പെ​ട്ടി​ല്ല. ശ്ര​ദ്ധ​യി​ൽ​പ്പെ​ട്ട ആ​ൾ മ​റ്റൊ​രു ട​വ​ലു​മാ​യി ഓ​ടി​യെ​ത്തി. അ​ത് മാ​ക്സ് ഡി. ​വെ​ൻ​ഡ​ർ ആ​യി​രു​ന്നു. എ​നി​ക്ക് ആ​കെ​യൊ​രു ച​മ്മ​ലും വീ​ർ​പ്പു​മു​ട്ട​ലും തോ​ന്നി.

""ഈ ​ന​ന​ഞ്ഞ ടേ​ബി​ളി​ലി​രു​ന്ന് ല​ഞ്ചു ക​ഴി​ക്കാ​ൻ പ​റ്റി​ല്ല.''
""അ​തു സാ​ര​മി​ല്ല.'' ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. അ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും വെ​യി​റ്റ​ർ വ​ന്നു വേ​ണ്ട​തു ചെ​യ്തു​തു​ട​ങ്ങി.
""വ​രൂ. എ​ന്‍റെ ടേ​ബി​ളി​ലി​രു​ന്നു ക​ഴി​ക്കാം.''
""അ​ത്... അ​ത് വേ​ണ്ട. പ്ലീ​സ്...''
""എ​ന്തു​കൊ​ണ്ട്?''
എ​ന്ത് ഒ​ഴി​വു​ക​ഴി​വാ​ണ് പ​റ​യേ​ണ്ട​തെ​ന്ന് ഞാ​ൻ ആ​ലോ​ചി​ച്ചു. ""താ​ങ്ക​ൾ ഉ​പ​ചാ​ര​ത്തി​ന്‍റെ പേ​രി​ൽ ക്ഷ​ണി​ച്ച​താ​ണെ​ന്ന​റി​യാം...''
""ഇ​തു വെ​റും ച​ട​ങ്ങോ ഉ​പ​ചാ​ര​മോ അ​ല്ല. ആ​ത്മാ​ർ​ഥ​മാ​യി ക്ഷ​ണി​ച്ച​താ​ണ്. ശ​ങ്കി​ക്കാ​തെ വ​രൂ!''
ഏ​താ​ണ്ടൊ​രു സ​ങ്കോ​ച​ത്തോ​ടെ ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു.
""ഇ​ദ്ദേ​ഹം ഇ​ങ്ങ​നെ നി​ർ​ബ​ന്ധി​ക്ക​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ വ​രാം.''

ഉ​ട​നെ പു​ഞ്ചി​രി​പു​ര​ണ്ട മ​റു​പ​ടി വ​ന്നു: ""എ​ന്നെ അ​ദ്ദേ​ഹം ഇ​ദ്ദേ​ഹം എ​ന്നൊ​ന്നും വി​ളി​ക്ക​ണ്ട. മാ​ക്സിം എ​ന്നു വി​ളി​ച്ചാ​ൽ​മ​തി. അ​താ​ണെ​നി​ക്കി​ഷ്ടം. നി​ന്‍റെ പേ​ര് എ​നി​ക്ക​റി​യാം. ന​ല്ല പു​തു​മ​യു​ള്ള പേ​ര്. നി​ന്നെ​പ്പോ​ലെ പേ​രി​നു​മു​ണ്ട് ഒ​രു സൗ​ന്ദ​ര്യം. പി​ന്നെ ഒ​രു കാ​ര്യം. എ​ന്നോ​ടു സം​സാ​രി​ക്കാ​ൻ ഇ​ഷ്ട​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ന​മു​ക്ക് പ​ര​സ്പ​രം മി​ണ്ടാ​തെ​യി​രു​ന്നു ഭ​ക്ഷ​ണം ക​ഴി​ക്കാം. മ​റി​ച്ചു തോ​ന്നി​യാ​ൽ സം​സാ​രി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യാം.''

ഇ​രു​വ​രും ഹൃ​ദ്യ​മാ​യി ചി​രി​ച്ചു.
കോ​ടീ​ശ്വ​ര യു​വാ​വി​ന്‍റെ ചാ​രെ​യി​രു​ന്നു ഞാ​ൻ ഭ​ക്ഷ​ണം ക​ഴി​ക്കു​ന്പോ​ൾ, കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ന​രി​കെ കു​ടി​ൽ ഇ​രി​ക്കു​ന്ന പ്ര​തീ​തി​യാ​ണ് എ​നി​ക്കു തോ​ന്നി​യ​ത്.
ആ​വ​ശ്യ​മാ​യ ഭ​ക്ഷ​ണം ഓ​ർ​ഡ​ർ ചെ​യ്യാ​ൻ മെ​നു എ​ന്‍റെ കൈ​യി​ൽ ത​ന്നു മാ​ക്സിം. ഭ​ക്ഷ​ണം ക​ഴി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്പോ​ൾ ചോ​ദി​ച്ചു: ""നി​ന്‍റെ സു​ഹൃ​ത്തി​ന് എ​ന്തു​പ​റ്റി?'' മാ​ഡ​ത്തി​ന്‍റെ അ​സു​ഖ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. കു​റ​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ എ​ന്നോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു: ""ഇ​ന്ന​ലെ എ​ന്‍റെ കു​റി​പ്പ് കി​ട്ടി​യി​ല്ലേ?''
""കി​ട്ടി.''

""സ​ത്യം​പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ എ​നി​ക്കു​ത​ന്നെ ച​മ്മ​ലാ​യി. ആ​ചാ​ര​വും ഒൗ​ചി​ത്യ​വു​മൊ​ന്നും ഞാ​ൻ നോ​ക്കി​യി​ല്ല. കു​റി​പ്പ് എ​ഴു​ത​ണ​മെ​ന്നു തോ​ന്നി. എ​ഴു​തി. ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ന്നും ചെ​യ്തു​ശീ​ല​മി​ല്ല. ഞാ​ൻ ക​ഴി​യു​ന്ന​ത് ഒ​റ്റ​യ്ക്ക​ല്ലേ? ഇ​ന്ന് ഒ​പ്പ​മി​രു​ന്നു ല​ഞ്ചു ക​ഴി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ച്ച​തി​ൽ എ​നി​ക്ക് അ​തി​യാ​യ സ​ന്തോ​ഷ​മു​ണ്ട്.''
""എ​നി​ക്കും.''

കു​റ​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ ചോ​ദി​ച്ചു: ""നി​ന്‍റെ സൃ​ഹൃ​ത്തി​ന് നി​ന്നേ​ക്കാ​ൾ ഒ​രു​പാ​ട് പ്രാ​യ​മു​ണ്ട​ല്ലോ. ഏ​തെ​ങ്കി​ലും ബ​ന്ധു​വാ​ണോ? അ​തോ കു​റെ കാ​ല​മാ​യി പ​രി​ച​യ​മു​ള്ള ആ​ളോ?''
ആ ​ചോ​ദ്യ​ത്തി​ൽ ഞാ​നൊ​ന്നു പ​ക​ച്ചു. എ​ങ്കി​ലും പ​റ​ഞ്ഞു. ""സ​ത്യം​പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ അ​വ​ർ എ​ന്‍റെ ബ​ന്ധു​വ​ല്ല. സു​ഹൃ​ത്ത​ല്ല. എ​ന്‍റെ തൊ​ഴി​ലു​ട​മ​യാ​ണ്. എ​ന്നെ അ​വ​രു​ടെ ഒ​രു സ്നേ​ഹി​ത​യാ​യി വാ​ർ​ത്തെ​ടു​ക്കു​ക​യാ​ണ്. എ​നി​ക്കു ശ​ന്പ​ള​മു​ണ്ട്. വ​ർ​ഷ​ത്തി​ൽ തൊ​ണ്ണൂ​റു പൗ​ണ്ട്.''

""ഒ​രു സ്നേ​ഹി​ത​യെ അ​ങ്ങ​നെ വാ​ങ്ങാ​നോ വാ​ർ​ത്തെ​ടു​ക്കാ​നോ പ​റ്റു​മോ? ഇ​തേ​താ​ണ്ട് പ​ഴ​യ​കാ​ല​ത്തെ അ​ടി​മ മാ​ർ​ക്ക​റ്റി​ലെ ക​ച്ച​വ​ടം​പോ​ലെ​യാ​ണ​ല്ലോ. ഈ ​ശ​ന്പ​ളം വ​ള​രെ കു​റ​വ​ല്ലേ?''
""തൊ​ണ്ണൂ​റു പൗ​ണ്ട് എ​ന്ന​ത് എ​നി​ക്കു വ​ലി​യ സം​ഖ്യ​യാ​ണ്.''
""നി​ന്‍റെ കു​ടും​ബം, മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ൾ?''
""അ​വ​രെ​ല്ലാം മ​രി​ച്ചു​പോ​യി.''
""സു​ന്ദ​ര​വും അ​സാ​ധാ​ര​ണ​വു​മാ​ണ് നി​ന്‍റെ പേ​ര്.''
""സു​ന്ദ​ര​നും അ​സാ​ധാ​ര​ണ​നു​മാ​യ ഒ​രു മാ​ന്യ​വ്യ​ക്തി​യാ​യി​രു​ന്നു എ​ന്‍റെ പ​പ്പ.''
""അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി പ​റ​യൂ!''

""ഒ​രു​പാ​ടു ന​ല്ല ഗു​ണ​ങ്ങ​ളു​ള്ള ആ​ളാ​യി​രു​ന്നു. സാ​ധാ​ര​ണ​നി​ല​യി​ൽ പ​പ്പ​യെ​പ്പ​റ്റി ഞാ​ൻ ആ​രോ​ടും പ​റ​യാ​റി​ല്ല. അ​ദ്ദേ​ഹം എ​ന്‍റെ സ്വ​കാ​ര്യ സ്വ​ത്താ​ണ്., താ​ങ്ക​ൾ​ക്കു മാ​ൻ​ഡെ​ർ​ലി എ​ന്ന​പോ​ലെ.''

എ​ന്താ​യാ​ലും ആ ​കൂ​ടി​ക്കാ​ഴ്ച​യും ല​ഞ്ചും അ​സാ​ധാ​ര​ണ​വും അ​പ്ര​തീ​ക്ഷി​ത​വു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഇ​ന്ന​ലെ മി​സി​സ് വാ​ൻ​ഹോ​പ്പ​റി​ന്‍റെ അ​ടു​ത്തി​രു​ന്നു മ​ഹാ​നാ​യ ആ ​മ​നു​ഷ്യ​ൻ കാ​പ്പി​കു​ടി​ക്കു​ന്പോ​ൾ നി​ശ​ബ്ദ​യും നാ​ണം​കു​ണു​ങ്ങി​യു​മാ​യി​രു​ന്ന ഞാ​ൻ, ഇ​രു​പ​ത്തി​നാ​ലു മ​ണി​ക്കൂ​റി​നു​ള്ളി​ൽ തീ​ർ​ത്തും അ​പ​രി​ചി​ത​നാ​യ ആ ​മ​നു​ഷ്യ​നോ​ടൊ​പ്പം ല​ഞ്ചു ക​ഴി​ക്കു​ന്നു.., കു​ടും​ബ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. തി​ക​ഞ്ഞ മാ​ന്യ​ത​യോ​ടെ അ​ദ്ദേ​ഹം അ​തു കേ​ൾ​ക്കു​ന്നു. ക​വി​ഞ്ഞ സ​ഹ​താ​പ​ത്തോ​ടെ എ​ന്നെ ഉ​റ്റു​നോ​ക്കു​ന്നു. എ​ന്‍റെ മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്ന എ​ന്‍റെ കു​ടും​ബ​ച​രി​ത്രം ഇ​ന്നു​മു​ത​ൽ അ​ങ്ങ​നെ​യ​ല്ലാ​താ​യി.

പ​റ​ഞ്ഞു​പ​റ​ഞ്ഞു മു​ന്നേ​റി​യ​പ്പോ​ൾ തെ​ല്ലും മ​ടി​യി​ല്ലാ​തെ സ​ത്യ​സ​ന്ധ​മാ​യി പ​ല​തും ഞാ​ൻ വി​വ​രി​ച്ചു. ""സ്വ​ഭാ​വ​ശു​ദ്ധി​യി​ലും ദൈ​വ​ഭ​യ​ത്തി​ലും എ​ന്‍റെ മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ൾ എ​നി​ക്കു ന​ല്ല മാ​തൃ​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഒ​രു ശൈ​ത്യ​കാ​ല​ത്ത് ന്യു​മോ​ണി​യ പി​ടി​പെ​ട്ട് പി​താ​വ് മ​രി​ച്ചു. നാ​ല​ഞ്ച് ആ​ഴ്ച​ക​ൾ ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും അ​മ്മ​യു​ടെ ജീ​വ​നും പ​റ​ന്ന​ക​ന്നു. അ​ന്നു​മു​ത​ൽ ഞാ​നൊ​രു അ​നാ​ഥ!''

അ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും സ​മ​യം ര​ണ്ടു​മ​ണി​യാ​യി. ഞ​ങ്ങ​ൾ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് റൂ​മി​ലേ​ക്കു ന​ട​ന്നു. മാ​ക്സിം പ​റ​ഞ്ഞു: ""സ​ത്യം പ​റ​യ​ട്ടെ, നി​ന്നോ​ടൊ​ത്തു​ള്ള ഈ ​ഒ​രു മ​ണി​ക്കൂ​ർ ഞാ​ൻ ശ​രി​ക്കും ആ​സ്വ​ദി​ച്ചു. കു​റേ​ക്കാ​ല​മാ​യി​ട്ട് എ​നി​ക്കു ല​ഭി​ക്കാ​ത്ത ഒ​ര​പൂ​ർ​വ സ​ന്തോ​ഷ​മാ​ണി​ത്. സ​ത്യം​പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ എ​ന്നി​ലെ എ​ന്നെ നീ ​പു​റ​ത്തു​കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു. ഒ​രു കൊ​ല്ല​മാ​യി​ട്ട് എ​ന്നി​ൽ ത​ളം​കെ​ട്ടി കി​ട​ന്നി​രു​ന്ന ക​ടു​ത്ത വി​ഷാ​ദ​വും മ​നോ​വി​ഷ​മ​വും എ​ന്നി​ൽ​നി​ന്നു പ​റ​ന്നു​പോ​യ ഒ​ര​നു​ഭ​വം!''

ഞാ​ന​തും സ​ശ്ര​ദ്ധം കേ​ട്ടു​നി​ന്നു. അ​ദ്ദേ​ഹം തു​ട​ർ​ന്നു:
""ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ പ​ല സാ​മ്യ​ങ്ങ​ളു​മു​ണ്ട്. ന​മു​ക്കി​രു​വ​ർ​ക്കും മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ളി​ല്ല. ഞാ​നും നീ​യും ഈ ​ഭൂ​മി​യി​ൽ ഒ​റ്റ​യ്ക്കാ​ണ്. ഓ, ​സോ​റി. എ​നി​ക്കൊ​രു സ​ഹോ​ദ​രി​യു​ണ്ട്- ബി​യാ​ട്രീ​സ്. വ​ല്ല​പ്പോ​ഴു​മേ ക​ണ്ടു​മു​ട്ടാ​റു​ള്ളൂ. പി​ന്നെ​യൊ​രു ഗ്രാ​ൻ​ഡ്മ​ദ​റു​ണ്ട്. വ​ർ​ഷ​ത്തി​ൽ ര​ണ്ടോ മൂ​ന്നോ​വ​ട്ടം അ​വ​രെ സ​ന്ദ​ർ​ശി​ക്കും.''

ഞാ​ൻ ആ​ദ​ര​വോ​ടെ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ ഉ​റ്റു​നോ​ക്കി. തു​റ​ന്ന​മ​ന​സോ​ടെ​യാ​ണ് അ​ദ്ദേ​ഹം സം​സാ​രി​ച്ച​ത്. പ​റ​യു​ന്ന​ത​ത്ര​യും സ​ത്യ​മാ​ണെ​ന്നു തോ​ന്നി. ഞാ​ൻ സ​ങ്ക​ൽ​പ്പി​ച്ച​തി​നേ​ക്കാ​ൾ എ​ത്ര​യോ എ​ളി​മ​യു​ള്ള മ​നു​ഷ്യ​ൻ. പ​ക്വ​ത​യു​ള്ള സം​സാ​രം, കു​ലീ​ന​മാ​യ പെ​രു​മാ​റ്റം. ത​ല​യെ​ടു​പ്പു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും ത​ണ്ടും ത​ല​ക്ക​ന​വു​മി​ല്ലാ​ത്ത പ്ര​കൃ​തം.

മ​ന്ദ​സ്മി​ത​ത്തോ​ടെ മാ​ക്സിം പ​റ​ഞ്ഞു: ""അ​ങ്ങ​നെ മു​ത​ലാ​ളി​യു​ടെ സ്നേ​ഹി​ത​യ്ക്ക് ഒ​രു ഹോ​ളി​ഡേ കി​ട്ടി. എ​ന്തു​ചെ​യ്യാ​ൻ പോ​കു​ന്നു അ​തു​കൊ​ണ്ട്? എ​ന്താ പ്ലാ​ൻ?''
""ഒ​ന്നും ആ​ലോ​ചി​ച്ചി​ല്ല.''

തു​ട​ർ​ന്നൊ​രു കു​സൃ​തി​ച്ചോ​ദ്യം. ""മു​ത​ലാ​ളി​യു​ടെ തൊ​ണ്ണൂ​റു പൗ​ണ്ടി​ന്‍റെ ഈ ​കൂ​ട്ടു​കാ​രി ഭാ​വി​യെ​പ്പ​റ്റി എ​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും ചി​ന്തി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടോ? പ്രാ​യ​മാ​യ മി​സി​സ് വാ​ൻ​ഹോ​പ്പ​റി​ന് എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും സം​ഭ​വി​ച്ചു​പോ​യാ​ൽ...?''
ഒ​രു പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ ഞാ​ൻ മ​റു​പ​ടി പ​റ​ഞ്ഞു: ""അ​ത്ര​യ്ക്കൊ​ന്നും ഞാ​ൻ ചി​ന്തി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. ഒ​രു മി​സി​സ് വാ​ൻ​ഹോ​പ്പ​ർ പോ​യാ​ൽ അ​തു​പോ​ലെ മ​റ്റൊ​രാ​ളു​ണ്ടാ​വും. അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ വേ​റെ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും തൊ​ഴി​ൽ. ഞാ​ൻ ചെ​റു​പ്പ​മാ​ണ്, ആ​രോ​ഗ്യ​വ​തി​യാ​ണ്, ന​ല്ല ആ​ത്മ​വി​ശ്വാ​സ​വു​മു​ണ്ട്. മാ​ത്ര​മ​ല്ല എ​ല്ലാം കാ​ണു​ന്ന, എ​ന്നെ അ​റി​യു​ന്ന സ​ർ​വ​ശ​ക്ത​നാ​യ ദൈ​വ​മു​ണ്ട് മു​ക​ളി​ൽ.''

""ഇ​പ്പോ​ൾ എ​ത്ര വ​യ​സാ​യി?''
മു​പ്പ​ത് എ​ന്നു ഞാ​ൻ പ​റ​യാ​തെ​ത​ന്നെ അ​ദ്ദേ​ഹം ക​ഷ്ടി​ച്ച് ഉൗ​ഹി​ച്ചു​കാ​ണും. എ​ന്നി​ട്ടു ചോ​ദി​ച്ചു.
""എ​ന്നെ ക​ണ്ടാ​ൽ എ​ത്ര തോ​ന്നും?''
""ഏ​താ​ണ്ട് നാ​ല്പ​ത്...''

""അ​ത്ര​യാ​വ​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ ഒ​രു​വ​ർ​ഷം​കൂ​ടി വേ​ണം.'' എ​ന്നി​ട്ട് അ​ദ്ദേ​ഹം ചി​രി​ച്ചു. തു​ട​ർ​ന്ന് ഉ​ത്സാ​ഹ​പൂ​ർ​വം പ​റ​ഞ്ഞു: ""മു​ക​ളി​ൽ​പ്പോ​യി തൊ​പ്പി ധ​രി​ച്ചു​വ​രൂ. ന​മു​ക്കു കാ​റെ​ടു​ത്ത് ചു​മ്മാ ഒ​ന്നു ക​റ​ങ്ങാം.''
ഞാ​ൻ ലി​ഫ്റ്റി​ൽ ക​യ​റി​യ​പ്പോ​ൾ ചി​ന്തി​ച്ചു. ഇ​ന്ന​ലെ മി​സി​സ് വാ​ൻ​ഹോ​പ്പ​റി​നൊ​പ്പം ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ ഒ​രു പ​രു​ക്ക​നാ​യ മ​നു​ഷ്യ​പ്പ​റ്റി​ല്ലാ​ത്ത ആ​ളാ​യി​ട്ടാ​ണ് തോ​ന്നി​യ​ത്. എ​ന്നാ​ൽ ഇ​ന്നോ? ദീ​ർ​ഘ​കാ​ല​മാ​യു​ള്ള ഒ​രു സു​ഹൃ​ത്തി​നെ​പ്പോ​ലെ, എ​നി​ക്ക് ഇ​ല്ലാ​തെ​പോ​യ ഒ​രു സ​ഹോ​ദ​ര​നെ​പ്പോ​ലെ തോ​ന്നു​ന്നു. എ​ന്താ​യാ​ലും എ​നി​ക്കി​ന്ന് ആ​ഹ്ലാ​ദ​ത്തി​ന്‍റെ ദി​വ​സ​മാ​ണ്.

ഞ​ങ്ങ​ൾ ഇ​രു​വ​രും കാ​റി​ൽ ക​യ​റി. എ​ങ്ങോ​ട്ടാ​ണ് പോ​കു​ന്ന​തെ​ന്ന് എ​നി​ക്ക​റി​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ. കാ​ർ ന​ല്ല സ്പീ​ഡി​ലാ​ണ്. അ​തു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ കാ​റ്റും ശ​ക്ത​മാ​ണ്. നീ​ണ്ടു​കി​ട​ക്കു​ന്ന റോ​ഡും കാ​റി​ന്‍റെ സ്പീ​ഡും ക​ണ്ടാ​ൽ അ​ക​ലെ കാ​ണു​ന്ന കു​ന്നു​ക​ളെ​യും മ​ല​ക​ളെ​യും എ​ത്തി​പ്പി​ടി​ക്കാ​ൻ പാ​യു​ക​യാ​ണെ​ന്നു തോ​ന്നും. ഉ​യ​ര​ത്തി​ലെ​ത്തി കാ​ർ അ​ങ്ങ​നെ ചു​റ്റി​യ​ടി​ച്ച​പ്പോ​ൾ നീ​ലാ​കാ​ശ​ത്ത് ഒ​രു പ​ക്ഷി പ​റ​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ എ​നി​ക്കു തോ​ന്നി. മു​ൻ​സീ​റ്റി​ൽ ഞാ​ൻ മാ​ക്സി​മി​ന്‍റെ ഭാ​ഗ​ത്തേ​ക്ക് പി​ൻ​തി​രി​ഞ്ഞാ​ണി​രു​ന്ന​ത്. വി​വി​ധ കാ​ഴ്ച​ക​ൾ കാ​ണാ​നും പ്ര​കൃ​തി​സൗ​ന്ദ​ര്യം ആ​വോ​ളം ആ​സ്വ​ദി​ക്കാ​നും അ​താ​ണ് സൗ​ക​ര്യം. എ​ന്‍റെ പു​റ​ത്തു​ത​ട്ടി പ​റ​ഞ്ഞു: ""ശ​രി​ക്ക് നേ​രേ​യി​രി​ക്കൂ. എ​ന്നാ​ലും കാ​ഴ്ച​ക​ൾ കാ​ണാം.''

വ​ള​വു​ക​ളും തി​രി​വു​ക​ളു​മു​ള്ള വീ​തി​കു​റ​ഞ്ഞ റോ​ഡാ​ണെ​ങ്കി​ലും സാ​ഹ​സി​ക​വും അ​പ​ക​ട​ക​ര​വു​മാ​യ സ്പീ​ഡി​ലാ​ണ് കാ​ർ പോ​കു​ന്ന​ത്. അ​തെ​ന്നി​ൽ ഭ​യ​മ​ല്ല ആ​ഹ്ലാ​ദ​മാ​ണ് പ​ക​ർ​ന്ന​ത്. കാ​ര​ണം ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു യാ​ത്ര ഈ ​പാ​വം പെ​ണ്ണ് ആ​സ്വ​ദി​ക്കു​ന്ന​ത് ആ​ദ്യ​മാ​ണ്.

കാ​ർ പാ​ഞ്ഞു​പാ​ഞ്ഞ് മ​ല​യു​ടെ ഉ​ച്ചി​യി​ലെ​ത്തി. തു​ട​ർ​ന്നു വ​ഴി​യി​ല്ല. കാ​ർ നി​ർ​ത്തി ഞ​ങ്ങ​ൾ പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങി ചു​റ്റു​പാ​ടും വീ​ക്ഷി​ച്ചു. ക​ട​ന്നു​പോ​ന്ന വ​ഴി​യി​ലേ​ക്ക് കു​നി​ഞ്ഞു നോ​ക്കി. പേ​ടി​തോ​ന്നി. ചെ​ങ്കു​ത്താ​യ താ​ഴ്‌​വ​ര. കു​റ​ഞ്ഞ​ത് ര​ണ്ടാ​യി​രം അ​ടി​യെ​ങ്കി​ലും താ​ഴ്ച​കാ​ണും. മ​റു​ഭാ​ഗ​ത്തു ച​ക്ര​വാ​ള​സീ​മ​വ​രെ നീ​ണ്ടു​കി​ട​ക്കു​ന്ന ക​ട​ൽ. സൂ​ര്യ​ൻ ചാ​ഞ്ഞു​ചാ​ഞ്ഞ് ക​ട​ലി​നെ ചും​ബി​ക്കാ​ൻ വ്യ​ഗ്ര​ത​യോ​ടെ നീ​ങ്ങി​ത്തു​ട​ങ്ങു​ന്നു.

മാ​ക്സിം പ​റ​ഞ്ഞു: ""മാ​ൻ​ഡെ​ർ​ലി​യി​ലു​മു​ണ്ട് ഇ​തു​പോ​ലെ സു​ന്ദ​ര​മാ​യ കാ​ഴ്ച​ക​ൾ.''
നേ​രം വൈ​കു​ന്നു. ന​മു​ക്കു പോ​കാം. ഞാ​ൻ ധൃ​തി​കൂ​ട്ടി. ഞ​ങ്ങ​ൾ കാ​റി​ൽ ക​യ​റി. വ​ള​രെ സൂ​ക്ഷി​ച്ചും ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു​മാ​ണ് മാ​ക്സിം വ​ണ്ടി​യോ​ടി​ച്ച​ത്.
ഞാ​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു: ""ഇ​തി​നു​മു​ന്പ് ഇ​വി​ടെ വ​ന്നി​ട്ടു​ണ്ടോ?''
""വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​മു​ന്പ് ഒ​രു പ്രാ​വ​ശ്യം. ഭാ​ര്യ റ​ബേ​ക്ക​യു​മൊ​ത്ത്.''
""പി​ന്നെ​ന്തി​നാ വീ​ണ്ടും ഇ​പ്പോ​ൾ?''

""കാ​ര്യ​മാ​യ മാ​റ്റ​ങ്ങ​ൾ വ​ല്ല​തും വ​ന്നോ എ​ന്ന​റി​യാ​നും പി​ന്നെ ഈ ​ശ്രീ​മ​തി​യെ ഇ​തു കാ​ണി​ക്കാ​നും.''
ഇ​രു​വ​രും ചി​രി​ച്ചു. കാ​ർ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ച​തി​ലും വേ​ഗ​ത്തി​ൽ ഹോ​ട്ട​ലി​ലെ​ത്തി. എ​ന്നെ അ​വി​ടെ ഇ​റ​ക്കി.
മാ​ക്സിം പ​റ​ഞ്ഞു: ""എ​നി​ക്ക് മ​റ്റൊ​രാ​ളെ കാ​ണേ​ണ്ട​തു​ണ്ട്. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തോ​ടൊ​പ്പ​മാ​ണ് ഡി​ന്ന​ർ.''
ഇ​രു​വ​രും സ​സ​ന്തോ​ഷം കൈ​ക​ൾ​വീ​ശി പി​രി​ഞ്ഞു.
(തു​ട​രും)